30 Ağustos 2010

....HAYIR'dan EVET'e Mektup....



Sevgili EVET;
Biz seninle bir zamanlar eğlenceli bir yarışmanın iki vazgeçilmeziydik. Erkan Yolaç’la keşfedildiğimiz günlerin tadı damağımızda kaldı malum hayat geç pişen çabuk soğuyan bir şeydir. Şimdilerde seninle beni karşı karşıya getiren o muazzam politikaların birer kuklasıyız. Birileri senin ipini geriyor yukarıdan birileri benim. Arkadaşça bir mektup olmayacak bu özür dilerim.  İlk defa sana karşıyım. Tüm tezatlığımıza rağmen iyi bir ikili olduğumuz gerçeğini artık kabullenemeyeceğim.
12 Eylül 2010 seninle benim kağıt üzerinde resmi olarak ayrıldığımızı kanıtlayan tarih olacaktır. Her şeye “Evet” diyen insanların mahkûm olacakları bir tutsaklığın ilk adımı… 
İpini elinde tutanların GENEL SEÇİM DEĞİLDİR dedikleri bu referandum Genel Seçimde alınan oylara güvenilerek yapılan bir seçimdir. Yani daha önce EVET diyenleri göz önünde bulundurarak cesaret edilmiş bir seçimdir.
Evet demek, Demokrasi ve Hukuk devletine EVET demekmiş. Buna senin de inanmadığını biliyorum lakin senin de beynini seninle yıkadılar işte…
Fişleme tarihe karışacakmış mesela… Tüm soyumuzu, giydiğimiz donun rengine kadar öğrendiler zaten daha ne fişlemesi… Her birimiz telefonlarımız dinleniyor, hayatımız gözleniyor korkusuyla ve sonsuz rahatsızlığıyla yaşıyoruz zaten… Bir T.C numarası ile neredeyse hangi saatlerde tuvalete girip çıktığımızı bile öğrenebilecekleri bir sistemi getirdikten sonra mı kaldırıyorlar Fişlenmeyi? HAYIR’dır? Ha ayrıca suçu olmayan, temiz yaşayan birini fişlesen ne yazar… Asıl amaç saman altından hazine yürütenleri n bilgilerini mi gizli tutmak acaba?

EVET; Tacizcisin!

Bir iş adamının vergi borcu nedeniyle yurt dışına çıkamamasının da önü açılacakmış. Tamam, teoride mükemmelsin Evet.  Bunun yerine “hırsız”dan beter çaldıkları vergileri, bizlerden aldıkları en yüksek vergileri düşürseler ya… Kimse borca girmese, kimse kaçmaya kalkmasa, hükümetler, vergileri cebine indirip yurtdışında keyif sürenlere ortak olmasa… Daha mı demokratik olur acaba? Evet.

EVET; Hırsızsın!

Çocuklar, yaşlılar ve engellilere pozitif ayrımcılığın önü açılacakmış. Vay vay vay… Referandum 12 Eylül 2010. AKP hükümetinin iktidarda olduğu yıl sayısı 7. Şimdi mi kıymetlendi baklava çalan çocuğun hakkı, engelli olduğu için, yol olmadığı için karşıya geçemeyen vatandaşın hakkı. (oysa ki sen her dönem yollara dağlara taşlara LALE’ler ektin durdun yahu..) Şimdi mi kıymetlendi analar, babalar, yaşlı insanlar… “Ananı da al git” dedin oysa…

EVET; İkiyüzlüsün!

Ombudsmanlık (Kamu Denetçiliği) kurumuyla, idarenin herhangi bir işlemi nedeniyle haksızlığa uğrayan Vatandaşların şikâyetleriyle ilgilenecek bir denetim mekanizması kurulacakmış. Ah Evet ah… Bırak idareyi, ne zaman elektrik kesilse, ne zaman su kesilse, ne zaman yollarda bir çukura düşsek önce sen yetiştin Vatandaşın şikâyetine. Ne ŞİKÂYET dilekçelerine cevap verdin ne de şikâyet etmek için aradığımız telefonlara. Nedense bulamadım 7 senedir en ufak bir derde deva YETKİLİ.
Neden şimdi artıyor memur maaşları? Ayrıca her maaş zammı elektrik, su, doğalgaz, ekmek zammı olarak geri dönüyor zaten. Mümkünse verme. Üç kuruşu iyice üç kuruşa indirme.

EVET; Yalancısın!

Geleneksel aile yapımız ve AHLAKİ DEĞERLERİMİZİN KORUNMASI güvence altına alınacakmış.  Aşk-ı Memnu dizisini ayıplayarak mı yapacaksın bunu? İzdivaç programlarına sonsuz izin verip TÜRK KADINI’nın beynini uyuştururken neredeydi ahlaki değerlerinin tasası? Milletin yatak odasına, doğuracağı çocuğa karışırken, Türk vatandaşına ANANI DA AL GİT dediğin gün neredeydi AHLAKIN?
“Devlet, çocuk istismarı, cinsellik ve şiddete karşı çocukları koruyucu tedbirleri alır?” diyorsun yeni maddende. Yetimin hakkını şimdi mi düşünüyorsun? Siirt’te tecavüz edilen çocukların haklarını neden aldın ellerinden öyleyse? Neden gizledin olan biteni? Neden göz yumdun HAKLARINA EDİLEN TECAVÜZE!!! Hüseyin Üzmez denen sapık kameralara gülüp poz verirken neredeydi ÇOCUK İSTİSMARI için gösterdiğin özen?

EVET; Vicdansızsın!

DEMOKRATİK BİR YARGI SİSTEMİ’ymiş.
12 Eylül 1980 darbesini çok içerlemişsin. Yeni mi okudun darbeyi, Erdal Eren’i? Duygu sömürüsünde üzerine yok biliyoruz artık ama çıkıp 12 Eylül’de gerçekten canı yananları alet ederek yapmaya çalıştığın şeyin aslında YARGILANMAKTAN korktuğun olduğunu biliyoruz. Aslında uzun söze gerek yokmuş. Derdin tasan buymuş. Ya yargılanırsam, ya kaçamazsam korkusu…
“Şehit analarımız ağlamasın” diyorsun mesela… “Yan gelip yatma yeri değil” sen mi söylemiştin? Askeri, aydını sen mi hapsetmiştin? Nedensiz, gerçekçi hiçbir açıklama yapmadan… Türkan Saylan’ı da hasta yatağından kaldırıp gündemi değiştirmiştin hani… Bir aydını yok etmiştin ortadan. Sen miydin? Ha tabii besleyip “büyüttüğün” bölücünün de asılmamasına göz yumman demokratik hareket değil mi? Şehit analarımız ağlamasın, “Öcalan rahaaat rahaaaatt cezasını çekiyor değil mi?”

EVET; Uşaksın!

Ha eğer tüm bunlar, bu çizdiğin “Türkiye in Wonderland” tablosu “gerçek” olsaydı yani paha biçilemez bir eser olsaydı, yani “ucuz bir paçayı kurtarma hikâyesi” olmasaydı ben de sana EVET derdim.
Lakin yüzüne gözüne bulaştırdığın 7 yılın çizildiği resimde seni, insanlara rengârenk bir masal kahramanı olarak sunmayı iyi başarıyorlar. Seni yazıp çizenleri son derece başarılı buluyorum. Okuyunca, dinleyince insanın EVET diyesi geliyor ama biliyor musun artık mide kaldırmıyor.
12 Eylül’de gelip en başa oturacaksın biliyorum. Hayal kurmayacak kadar kazığını yedik nasılsa ama eminim ki yine her sandığın içinde elin olacak. Ölüye seçmen kağıdı gönderdiysen onun yerine EVET’e EVET damgasını basmayı da bir şekilde ayarlamışsındır. Senden “artık” korkulur. Yalnız bil ki can havliyle saldıran bir CUMHURİYET’le asla başa çıkamazsın.

Sevgili EVET;
Hani her kapıda sen varsın, bir parça kağıda kocaman yazılmışsın, mitinglerde hep bir ağızdan sen söyleniyorsun, binlerce insana öğütleniyorsun ya; işte diyeceğim o dur ki sana inanan halk; Cem Yılmaz “Zeki Müren’de bizi görecek mi?” dediğinde “EVET” cevabına inanan halkla aynıdır. Saftır, temizdir bu ülkenin insanı ama CEHALET artık o saflığı yok edecek kadar tehlikelidir.  12 Eylül’de görüşürüz. Erkan Yolaç kusura bakmasın, bir zamanlar yan yanaydık bu sefer KARŞINDA olacağım!

Sevgilerimle,
HAYIR



29 Ağustos 2010

... KEKLİ POĞAÇALI PAZAR ÇILGINLIĞI ...





Bana temizlik yap demeyeceksin. Toz al deme mesela... Bir ıslak bez bir kuru bez hiç sevmiyorum. Ancaaak ördek pişir, kuyu kebabı yap, git ananaslı pasta yap kısaca YEMEK yap de dünyanın en mutlu insanı olurum! 

Lakin "tat almayı" çok seviyorum, değişik herşeyi denemekten inanılmaz haz alıyorum. Ne olduğu hiç farketmez sadece "değişik" olsun yeter. Tabii klasik tüm menülere de her zaman açığım :)) Pilav ve Patates yemeğine asla hayır diyemeyen biriyim mesela.

Bugün PAZAR günüydü ve kafamı dağıtmanın, düşüncelerden uzaklaşmanın en iyi yolu yemek yapmaktı. Ben de sabahları kahvaltı için 4 Peynirli Poğaça akşamları da tatlı için Gofretli kek yaptım...
Sizinle de paylaştım. 
:) Afiyet olsun...


4 PEYNİRLİ POĞAÇA

Malzemeler: 

2 yumurta 
Margarin - Tereyağ
Yaş maya 
2 küp şeker
Tuz
Un

Dünyanın en güzel şeyi PEYNİRLER: 

Beyaz Peynir 
Lor Peynir (Tahsildaroğlu'nun kahvaltılık lor peyniri müthiş) 
Otlu peynir 
Mozarella (isterseniz taze kaşar da olabilir)

Sıcak suya mayayı koyarak içine 2 küp şekeri atarak eritin. Yumurtalardan birinin sarısını ayırın. Diğer yumurtayı bir kaba kırın. İçine 250 gr. 'ı tamamlayacak şekilde margarin ve tereyağını koyun. Oda sıcaklığında olmasını öneririm. Yağı yumurtaya yedirerek bir süre yağ eriyip parçalanana kadar yoğurun. İçine 2 çay kaşığı tuz koyun. Erimiş mayayı da içine katın. Hamur toplanana kadar un ekleyin. Yoğurun. 
Yarım saat kabın üzerine bir bez örterek hamurun kendine gelmesini bekleyin. : ))) 

Peynirlerin hepsini (Mozarella ya da kaşar peynirini rendeleyin) bir kapta karıştırın. Çatalla ezebilirsiniz. 

Tepsinizi yağlayın ya da en güzeli yağlı kağıtla kaplayın. 
Hamurdan istediğiniz büyüklükte parçalar alarak fazla bastırmadan yassılaştırın ve içine peyniri koyarak ister yuvarlak ister oval olarak şekillendirin. 

Tepsiye dizdiğiniz poğaçalara yumurtanın sarısını sürün ve çatalla üstlerini çizin. İsterseniz çizmeyin ona ben karışmam. 
180 C fırında üstleri kızarana kadar pişirin. 

Biri kokuyu duyup "poğaçalaaaarrrr" diye bağırmadan zamanı iyi kontrol edin yanmasınlar. 

Bu bitti şimdi sıra ;




GOFRETLİ KEK 

Malzemeler: 

3 yumurta
1,5 su bardağı toz şeker
1 bardak ayçiçek yağı
1/2 bardak süt 
Şekerli Vanilin (Gourmet'si çıkmış Dr. Oetkar'ın müthiş)
Kabartma Tozu
Dr. Oetkar çikolata sosu (bitter ya da beyaz çikolata olabilir)
5, 6 çorba kaşığı un 
4 adet Çokonat ya da Ülker Çikolatalı Gofret 

Derin bir kaba 3 yumurtayı ve şekeri koyun. Kek çırpma makinesi ile karışım beyazlaşana kadar çırpın. (Krema gibi olacak) Yağ ve sütü katın. Kabartma tozu, vanilin ve çikolata sosundan 2 çorba kaşığı içine katarak çırpmaya devam edin. Daha sonra unu da eleyerek içine katın. Karışımın çok koyu olmamasına dikkat etmelisiniz. Yoğun ancak akışkan bir kıvam elde ederseniz benim gibi mükemmel bir kek yapabilirsiniz : ).
Gofretleri çok ufalamadan çok büyük kalmalarına da izin vermeden kırarak kek karışımının içine atın. Bir kez daha düşük seviyede hızla çırptıktan sonra  kek kalıbındansa geniş bir borcam kaba yağladıktan sonra karışımı dökün. 

170 derecede 35-40 dakika pişirin. 
Kek pişerken 1,5 bardak sütle kalan çikolata sosu yapın. Kek fırından çıkınca üzerine dökün... 
Ohhh afiyet olsun. 
: )))))) 


27 Ağustos 2010

...BİR DEV İÇİN...



Dayım'a;

Daha önce böyle birşey yapmamıştım. Ne sana ne ailemden başka birine bir tek kelime yazmışlığım yok. Oysa ki ben çokça insanın yüreğine, ruhuna, gözüne dokunmuş, ağlatmış, güldürmüş, bazen kendimden nefret ettirmiş bir yazarım. Bir kitabım bile var. Sizin hepinize yazmak istediklerimi duygu filtremden geçirerek kitabımın arkasında yazmıştım.
Şimdi işler biraz değişti. Ben sanki daha bir korkuyorum "sizsiz" kalmaktan.
Hani doğduğumda başucumda olan herkesin bir bir gitmeye başladığı tarihler bunlar.
Çok korkuyorum "kaybetmekten" ilk defa! Gözüm kapalı girdiğim her yarışa, aldığım risklere benzemiyor bu. DUR! diyemediğim bir Tanrı var. Ne zaman inandım ona, neden inandım bilmiyorum ama var ve O her kendini gösterdiğinde ya biri gitmiş oluyor ya da bana bağışlanmış...

Çocukken -ki aslında hala çocukluğumun yakasına yapışmış haldeyim- bahçeli o Koşuyolu evi... Merdiven önü beklemeleri... Yengemi getirdiğin gün... Ersan'ın doğduğu gün... O kocaman boyunla inanılmaz hisli kalbinle bana baktığın hepimizi kollarının altına aldığın günler... Onlar benim çocukluğum... Sen vardın, anneannem vardı, teyzem, kuzenlerim, kardeşim, annem babam herkes vardı...

Ben hergün "çaktırmasam da" bugün birine birşey olmasın diye dua ederek uyanıyorum aslında. Telefonum başucumda o yüzden her zaman açıktır. Radyasyon, kanser, ölüm riskini göze alarak...

Bilirsin hep "iyiliğinden" yakınmışızdır. Hep "sessizliğinden"! Hep "mükemmel bir baba oluşundan". "HAYIR" diyemeyişinden. O kocaman boyunun altında yatan "kocaman yüreğinden." "Bu dünyaya ait olmayışından"... Sana hep "çok iyi bir adam" olduğun için kızmışızdır. Bilirsin...

"Hak yemediğinden, ihanet etmediğinden, saflığından, temizliğinden" yakınmışızdır.

Şimdi tüm bunların bedelini ödüyorsun biliyorum. Bu sessizliğinin ve içindeki büyüklüğün isyanını...

Beynindeki o minik pıhtı seni kocaman bir zorluğa itti... Ne olacak şimdi? Gözümüzü ayırmadan sendeyiz. Kalbim her telefonda daha da hızlı atıyor. DURACAK gibi!

Ceren'in başında saatlerce beklediğim günler... Ninni söylediğim ilk bebek... Kocaman bir kız şimdi... "Çisel'e benziyor" dediğiniz KIZIM... Babaya aşık olmanın ne demek olduğunu ben iyi bilirim, bilirsin. Büyük patrona her baktığımda, her öksürdüğünde, her başı ağrıdığında, tırnağı kırılsa içimden kopan gideni de ben bilirim. O yüzden Kızın bana ait... Onu sana duyduğu aşkla koruyacağım. Merak etme!





İyileşeceksin, bir çok şeyi hatırlamayacakmışsın.... Beni de hatırlamadın zaten yanına geldiğimde. Güzel güzel baktın sadece. Ben bakamadım... Gözlerinden akmak için çabalayan seli "duvar" örerek içine akıtmak nedir bildim... O gün, hastanede, yanında... HEP GÜÇLÜ DURMAK imajı pahasına... Anneme, Teyzeme ve Oğlunla Kızın'a DESTEK OLMAK pahasına.

Birgün ağlar mıyım bilmiyorum. Ama lütfen ayağa kalktığında SEVİNÇTEN ağlama şansını ver bana. Hepimize.

Ben alışmamışım senin grip bile olduğunu bilmem. AĞIR geliyor.
Amcam'ın bana yaşattığı acıyı yaşatma.

Ben...
Yazabiliyorum sadece.
Konuşamıyorum...
Bil ki konuşabilseydim yazdıklarımı söylerdim...

Şimdi günlerdir gülüp, unutmaya çalışıp "hayata ayak uydurmaya" çalışıyorum.
Aklım sende, kalbim senle, gözüm üzerinde....

Sakın bir hata yapma. Hatırlamasan da kal hayatımızda. Oturur herşeyi tek tek yeniden öğrenir, anlatır, yaşarız.... Hem belki daha güzel olur. Kimbilir belki de bu hepimize oynadığın güzel bir "kıymet bilmeyi hatırlama" oyunudur.

Neyse.
Seni seviyorum.
Bilirsin...

Çisel

6 Ağustos 2010

...ASKERLE NÖBET TUTAN KADIN...



Her kadının bir asker beklemişliği vardır... "Hiç bekleyemem ay" dediğim günleri hatırlıyorum da... ; ) İyi ki de beklememişim...
Bütün bekleyenlere... Her kimi olursa.. Nereden olursa...
Ne çok ağlamıştım... Vay be...

Ç.
**********************************************

Zor, çok zor beklemek...
Seni özlemek zulüm
Biz hiç bu kadar ayrı kalmadık
Hiç bu kadar ayrı hayatlar yaşamadık
Ekmeğin tadı, odanın kokusu bile farklı
Elim gitmez oldu sevdiğin yemekleri yapmaya,
Bu nasıl bir his Allahım
Bu nasıl bir sınav,
Denendikçe katılaşıyor içimde birşeyler
Gittiğin günü unutamadım hiç,
Sabaha kadar ağlarsam sen giderken ağlamam sandım
Tükenmeyen bir tek gözyaşım olmuş
Seni bana her defasında hatırlatan o günün en özel anı
Seni boynundan öpüşüm olmuş
O an...
Bana sarıldığın o an gittiğini gerçekten anladım.
Hep filmlere kanmışım,
O bariyerden dönersin sanmışım
Ama gittin, arkana bakarak,
Ağlayan bir adam ve bir kadın bırakarak
Canımdan can gitti, ruhumun yarısı seninle yitti,
Sayılı gün geçer diyor herkes,
Saatleri saniyelerle çarpıp duruyorum,
Bilmiyorlar her günü nasıl ızdırapla geçiriyorum
Bilmezdim bu denli vurulabileceğimi bir adama
Bilmezdim yastığına sarıldığımda sabahı ağlayarak karşılayacağımı,
Sana git derken içimdeki soğukkanlılığın gittiğin an nasıl bir yangına döneceğini bilemezdim,
Sensiz geçen hergün kalbimde olan bitenle savaşıyorum,
Sensiz biten hergün kendimi yeniden tanıyorum
Severmişsin sende diyorum, bak gördün mü özlermişsin diyorum,
Hayat benim sandığım kadar kalabalık, kalbim senin sandığın kadar katı değilmiş...
Bu sınavı veririm vermesine de döktüğüm ter alnımın teriyle kazanılmış bir aşk olsa keşke sonunda...
Keşke geldiğin anda sarılıp seni beklediğim saniyeler kadar öylece kalabilsen benimle,
Keşke gittiğin gün bittiğim gibi başlayabilsem geldiğin güne...
Kimseye anlatamam neden bu kadar çaresiz hissettiğimi,
Anlamazlar inan senin de anlamadığını...
Herşeye dayanan halim, herşeyde seni hatırlayacak kadar ihtiyaç duyuyor sana
Bu kapıyı her açıp kapadığımda, seni görmeyi umuyorum ardında...
Gelmiyorsun, geleceğin günü bilmeme rağmen bekleniyorsun,
Buzdolabına yazdığın notları hergün okuyorum,
Şimdi sıradan bir evi yuva yapabilecek bir kadın oldum,
İstediğin gibi bir kadın...
Kapıları kilitleyen ve acısını içeride gizleyen,
Çöpleri hergün dışarı çıkaran ve camları kapatıp yatan bir kadın oldum,
Komşularına günaydın diyen, herşeye rağmen gülümsemeyi yeniden başaran,
Beyazlarla renklileri ayrı yıkayan bir kadın oldum...
Sadece erkekler büyümüyormuş askerde,
Kadın da büyüyormuş askeriyle birlikte...
Tesadüfen girdiğin hayatımda bana öğrettiğin herşeyi yaşıyorum şimdi,
Keşke olsan...
Keşke sana en ihtiyacım olduğu anda bana dokunsan...
Odada gizlice ağlarken bulsan beni ve hiçbir şey sormadan otursan yanıma,
Başımı göğsüne yaslasan, üzülme herşeyi hallederiz desen,
Seni hiç bırakmayacağım, senden hiç vazgeçmeyeceğim desen,
Eskisi gibi taş kesilir miyim sanıyorsun,
Gittin gideli o kilitli kadın değişmedi mi sanıyorsun,
Ne zor şeymiş birini severken ve bunu onu söyleyemeden onu uzağa göndermek,
Ne zormuş hayatın anlamının zamanda gizlendiğini zaman geçmez olduğunda anlamak,
Ve koşmak...
Bundan sonrası için herşeyi anında söyleyip, anında yaşamaya koşmak...
Ne zormuş sensizliğin acısıyla gerçeğin acısını aynı anda anlamak!
Yas tutmuyorum, mutsuz değilim,
Topladım kendimi, herşeyi başa aldım,
Kimse yok yanımda, aradığım herkesi benden yana sandım,
Anladım...
Anlamıyorsun dediğin herşeyi, anlattığın ve dinlemediğimi sandığım herşeyi anladım,
Denedim de...
Unutmayı, elbet dönecek demeyi, yanımdaymışsın gibi yaşamayı denedim...
Sesini her duyduğumda yastığa başımı her koyduğumda nefes almayı denedim...
Zannetme ki eskisi gibi yerimde sayıyorum,
Kendime aynada baktım ilk kez gerçek gözlerimle,
Gözlerimi silmeye çalıştıkça durduramadım gözyaşlarını,
Çok aptal görünüyorsun dedim kendime,
Çok konuştum yalnızken,
Sana söyleyemediğim herşeyi aynaya söyledim,
Anlamsız bakan bir kadın vardı,
Kendini gerçekten görmeyi becerebilen biri...
Kendiliğinden söylenen bir sürü şarkı yaptım,
İçinde hep aynı söz vardı... Dön... Gittiğin hızla dön!
En kötüsü herkesin bizimle ilgili aklından geçeni benim bir türlü görememiş olmam,
Birimiz çok gizli saklıydık, birimiz çok gururlu...
Ben herşeyi konuşuyorum şimdi kendimle,
Düşünüyorum seninle yaşadıklarımızı...
Annem ve babam mesela...
Annen ve baban mesela...
Önceleri yok hiçbirinin...
Kimsenin bizim kadar biriktirdiği anı yok...
Beraber ağladığımız gece, beraber uyandığımız sabah...
Yanında açmışçasına gözlerimi...
Hiçbirinin bizim kadar üstlendiği sıfat yok....
Arkadaşım, dostum, eşim, ruhum!!!
Herşeyim...
Artık biliyorum bir lokmanın bile boğazından geçmemesinin ne demek olduğunu,
Gözlerimi senin uyku saatini görmeden kapayamamanın nasıl bir irade olduğunu,
Ya da farkında olmadan gittiğimiz her yerde aynı masaya oturmanın nasıl bir sadakat olduğunu!!!
Biliyorum artık kendi kendime çözmeye çalıştığım herşeyin bedelinin ne kadar ağır olduğunu...
Hırslarımı tanıyorum, varolan yeteneğimin farkına varıyorum,
Dizinin dibinde oturan bir kadın değil de ayakta duran ve hayatın sorumluluğunu seninle birlikte omuzlayan bir kadın olmayı öğrendim sen yokken...
Seni sevmeye başladığımda unuttuğum herşeyi, seni daha fazla sevmeye başladığımda yeniden öğrendim...
Benimle gurur duymanı istiyorum,
Döndüğünde eskisi gibi güçlü, eskisi gibi gülen bir kadın bulmanı istiyorum...
Yapamazsam ben yokum geri kalanında...
Çoktan gitmiş olurum senden bana kalanlarla...
Özlüyorum...
Sensiz adım attığım her yer ezilen çiçekler gibi boyun büküyor bana,
Romantik sözleri sevmediğimi bilirsin,
Ama...
Çiçekler değişti, iklim değişti, herşey değişti...
Pişman olmadığım bir tek şey vardı,
Seni seçmek herkese ve herşeye karşı!
Değişmedi! Bir tek bu değişmedi!
İlk gün ki gibi değilim,
Nefes almaya başladım yeniden,
Seni özledikçe yenileniyor içimde eskidiğine inanmak istediklerim,
Gülmeni, susmanı, birden bire bağırmanı özledim.
Şimdi bunu yazıyorum ya,
Birden arkamdan geleceksin ve "ne yazıyorsun bana" diyeceksin gibi geliyor...
Hiç sıkılmamışım seninle geçen anlardan,
Hiç şüphe duymamışım sadakatimden,
Herşeyi masal gibi yaşamışım seninle,
Annem ve babam...
Annen ve baban...
Onların hiç yaşamadığı bir masal gibiymiş,
Sevdiğin şarkıları dinleyemiyorum...
Sevdiğin yemekleri yiyemiyorum...
Sen orada duruyorken, ben burada koşmak istemiyorum...
Sen gelince dinlerim hepsini...
Ya da sen gelince yerim sevdiğimiz zeytin peyniri...
Ne kaybedebilirim ki senden daha fazla...
Kazanmaya başka yerden başlamalıyım,
Gurur duymalısın benimle,
Baktığında yeni tanıyor gibi olmalısın...
Kaç kişi böyle hisseder ki...
Bu acıyı da bu derin ve güzel ağrıyı da hissetmeyi kaç kişi başarır ki...
Duruyorum sanma...
Öğrettiklerin, paylaştıklarımız ve yokluğun çok şey konuştu benimle,
Kaç kişi böyle bir ayrılıkla yeniden doğabilir ki....
Sen nöbetteyken rahat uyuyor bu sokak, bu şehir, bu ülke...
Bir ben nöbetteyim seninle birlikte...
Hiçbir şey eksilmedi beklerken seni...
Hiçbir şey vazgeçiremeyecek beklemekten beni...


Bir erkeğin namusuymuş vatani görevi...
Neden kadınlar gitmiyor demeyin!
Bir kadının da beklemekmiş, özlemekmiş vatani görevi!!!
Elbet uyurum sen geldiğinde, sağ salim hayatıma döndüğünde,
Uzakmış, zormuş, uzunmuş... Varsın olsun!
Gönüllü askerim ben de seninle birlikte,
Diyorlar ki “VATAN SAĞOLSUN” !!!
Önce, CANIN SAĞOLSUN!!!

ÇiselOnat®
'2006

3 Ağustos 2010

KORKTUNUZ! / MUSTAFA BALBAY


KORKTUNUZ !!
CUMHURİYETTEN korktunuz!.. .
Kurtuluş Savaşından korktunuz...
Kurtuluş Savaşını kazandıran Kuvayi Milliye ruhundan korktunuz...
Türk Bayrağından korktunuz...
İstiklal Marşından korktunuz...
Bandırma vapurundan korktunuz...
Samsundan korktunuz...
1919 dan korktunuz...
19 Mayıstan korktunuz...
Erzurum Kongresinden korktunuz...
Sivas Kongresinden korktunuz...
Kadın ve Erkeğin eşit olmasından korktunuz...
Devrim şehidi Kubilaydan korktunuz...
Türkçe Kuran-ı Kerimden korktunuz...
GERÇEK İslamiyetten korktunuz...
İslam dinini öğrenmekten korktunuz... .
Gerçek İslamı anlamaktan korktunuz...
Türkçe ezandan korktunuz... .
Nutuk dan korktunuz...
Laik, çağdaş ve özgür TÜRK KADININDAN korktunuz...
Sormaktan korktunuz...
Sorgulamaktan korktu nuz...
Hesap sormaktan korktunuz...
Hakkınızı aramaktan korktunuz...
GÖRMEKTEN korktunuz...
DUYMAKTAN korktunuz...
KONUŞMAKTAN korktunuz...
23 Nisandan korktunuz...
30 Ağustostan korktunuz...
29 Ekimden korktunuz...
Bağımsız ve şerefli TÜRK YARGISINDAN korktunuz...
ANAYASA MAHKEMESİNDEN korktunuz...
Yargıtaydan korktunuz...
Danıştaydan korktunuz...
Cumhuriyetçilikten korktunuz...
Milliyetçilikten korktunuz... .
ULUS devlet olmaktan korktunuz...
ÜNİTER devlet yapısından korktunuz...
Halkçılıktan korktunuz...
Devletçilikten korktunuz...
LAİKLİKTEN korktunuz...
İnkılapçılıktan korktunuz...
CUMHURİYET gazetesinden korktunuz...
MİLLİYETTEN,HÜRRİ YETTEN,SÖZCÜ DEN,AKŞAMDAN, KANAL D den,STAR TV den, ULUSAL KANAL dan,
Kanal B de n,Avrasya Televizyonundan( art) korktunuz...
Anıtkabirden korktunuz...
Gazilerden korktunuz...
Şehitlerden korktunuz...
Hukuk devletinden korktunuz...
İstiklal Madalyasından korktunuz...
NECİP HABLEMİTOĞLUNDAN korktunuz...
UĞUR MUMCUDAN korktunuz...
Ahmet Taner Kışlalıdan korktunuz...
Milli Egemenlikten korktunuz...
Tam bağımsızlıktan korktunuz...
Atatürkçü Düşünceden korktunuz...
Atatürkçü Düşünce Derneğinden korktunuz...
Türk Silahlı Kuvvetlerinden korktunuz...
10 KASIMDAN korktunuz...
Şerefli savcılardan korktunuz...
"Şu Çılgın Türkler"den korktunuz...
CHP den,DSP den,MHP den,Kamer Gençten korktunuz... 1 MAYISTAN korktunuz...
Hakkını arayan İŞÇİDEN korktunuz...
Hesap soran ÇİFTÇİDEN korktunuz...
Yılbaşı kutlamasından korktunuz...
1881 den korktunuz...
Zübeyde Hanımdan korktunuz...
Emin Çölaş an'dan korktunuz...
Bekir Coşkun'dan korktunuz...
Şehit çocuğunun gözyaşından,Gazimin kopan kolundan korktunuz...
Çağdaş ve dinamik TÜRK GENÇLERİNDEN korktunuz...
Alevilerden korktunuz...
Oktay EKŞİden,Yılmaz ÖZDİLden,Uğur Dündardan korktunuz... Hayrettin Karaca ve Muazzez İlmiye Çığdan korktunuz...
YARSAVdan,BAROlarda n korktunuz... Doğrulardan, gerçeklerden korktunuz...
Monşerlerden korktunuz... .
ÖZGÜR İRADEDEN korktunuz...
14 Nisandan korktunuz...
İLHAN Selçuktan korktunuz...
Engellilerden korktunuz...
CUMHURİYET mitinglerinde güneş altında saatlerce dim dik duran 80 yaşındaki analardan korktunuz...
Necati Doğrudan korktunuz...
Şapka ve Kıyafet Devriminden korktunuz...
"Atatürk Öldü Biliyor musun?" diye ağlayan minik kız çocuğundan korktunuz...
Atamın içtiği bir kadeh rakıdan korktunuz...
10.YIL MARŞINDAN korktunuz...
"Ne Mutlu T ürküm Diyene" demekten korktunuz...
Köy Enstitülerinden korktunuz...
Kemal Kılıçdaroğlundan, Murat Karayalçından korktunuz..
Harf Devriminden korktunuz... .
ULUS gazetesinden korktunuz...
ULUSALCI olmaktan korktunuz...
Mustafa MUTLUdan,Ceviz Kabuğundan,Arenadan, 32.günden korktunuz..
Ormanlardan, ağaçlardan, akarsulardan, meralardan korktunuz...
Mimar ve Mühendis odalarından korktunuz...
TÜSİAD dan korktunuz...
Atatürk Kültür Merkezinden korktunuz...
Şerefli gazetecilerden korktunuz...
Vatanın bölünmez bütünlüğünü dile getiren Paşalardan,hakkı nı arayan subay ve astsubaylardan korktunuz...
Hainleri karın tokluğuna kovalayan uzman çavuşlardan korktunuz...
Başı açık ve namuslu Cumhuriyet kızlarından korktunuz..
"Türkiye Laiktir Laik Kalacak" diye haykıran emeklilerden korktunuz...
Namazını,orucunu ve yardımını GİZLİ yapan Gerçek müslümanlardan korktunuz...
Kul hakkına saygı gösterenlerden korktunuz...
"ATATÜRK" diye gülümseyen 1,5 yaşındaki bebekten korktunuz...
ÇANAKKALE Savaşından korktunuz...
Bahriye Üçoktan korktunuz...
Mustafa Balbaydan,Ümit Zileliden,Sesli Gazeteden korktunuz...
Atatürk resimlerinden, rozetlerinden korktunuz... .
Karga kovalayan sarışın çocuktan korktunuz...
Birlik olup,küsmeden, yılmadan ve boşvermeden 30 dakikasını geleceğine verip SANDIĞA GİDECEK milyonlardan korktunuz...
Sabih KANADOĞLUNDAN, VURAL Savaştan,YEKTA Güngör Özdenden korktunuz... .
Tüm ihanetlerinizi yaşlı ve yorgun gözlerle izleyen dedelerimizden, ninelerimizden korktunuz...
Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet SEZERden korktunuz...
Tarafsız ve onurlu vatandaşlardan korktunuz...
Oyunu yani namusunu SATMAYAN yurttaşlardan korktunuz...
Rüşvet yemeden,adam kayırmadan evine EKMEK götüren namuslu memurlardan korktunuz...
Bölücü HOCA EFENDİLERİN ellerini,eteklerini öpmeden sadece YÜCE ALLAHA kulluk eden milyonlardan korktunuz...
Gaziden korktunuz...
Gazi Mustafadan korktunuz...
Gazi Mustafa Kemalden korktunuz...
Gazi Mustafa Kemal ATATÜRKten korktunuz...
KORKULARINIZDAN KORKTUNUZ!.. .ama ne acı ki daha fazla OY,daha fazla PARA,daha fazla İKTİDAR,
daha fazla GÜÇ için YÜCE ALLAHI sömürmekten,kullanmak tan ve onun adına konuşmaktan KORKMADINIZ! .....
Unutmayın ki KORKUNUN ECELE FAYDASI YOK!
Bu yazıyı okuyan, arkadaşım,anam, babam,teyzem, kardeşim,dostum, büyüğüm,küçüğüm;LÜTFEN yaklaşan seçimler ve bundan sonraki TÜM SEÇİMLERDE sandığa git ve OYUNU KULLAN...Yağmur, çamur deme...Al eline bir şemsiye, giy botunu ve ailen ile birlikte koş sandığa...Sende biliyorsun en fazla 30 dakikanı alır.. 4-5 yılda bir yapılan seçimler için 30 dakika nedir ki? Bundan önceki seçim sonuçlarını incelediğinde seninde farkedeceğin gibi HER SEÇİMDE 7-8 MİLYON VATANDAŞ oy kullanmıyor.. .Tekrar ediyorum 7-8 MİLYON Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı..Yani nerede ise TEK BAŞINA bir İKTİDAR daha...Belki sende dönem dönem bu milyonların içinde idin...UNUTMA ki sandığa atılmayan HER OY "KORKAKLARIN" hanesine gidiyor..Tepki için sandığa gitmiyorum ya da boş atacağım diye bir olay yok..Çünkü tüm bunlar KORKAKLARIN ekmeğine yağ sürüyor...Bu mesajı yazdım çünkü sana İHTİYACIM VAR...İster SAĞ parti,ister SOL parti ya da MERKEZ...görüşün her ne ise..Ama lütfen TÜM SEÇİMLERDE SANDIĞAGİT...Rica ediyorum..KORKAKLAR bunu çok iyi biliyor...bir önceki seçimi hatırla...neden bazı kesimlerin TATİLE ya da MEMLEKETE gittiği Temmuz ayında oldu seçimler?..Çünkü o malum 7-8 milyonun rahatını bozmayacağını,sandığa gitmeyeceğini biliyorlardı. ..ve haklıda çıktılar...işte aslında EN BÜYÜK DESTEKÇİLERİ biziz...ve tüm bunlar bizim SUÇUMUZ...Basit ve küçük bir örnekle seninde tahmin ettiğin gerçeği dile getirmek isterim...Diyelim ki 100 kişi oy kullanacak.. Ve u 100 kişinin tamamının sandığa gittiğini varsayalım... sonuçlar açıklandı...A partisi: 30 oy (%30)...B partisi: 20 oy
(%20)...olsun ancak bu 100 kişiden 20 kişinin sandığa gitmediğini varsayalım(Türkiyede her seçim olduğu gibi)...Yani seçmen sayısı 0 olsun...A ve B partisine yine aynı sayıda oy geldiğini varsayalım... bu sefer herşey aynı olduğu halde yeni seçim sonuçları şöyle oluyor; A partisi:( %37.5)...... B partisi: (%25)....yani fark giderek açılıyor...Milletvekili seçimlerinde ise bu fark dahada acı bir boyuta geliyor...%10 barajının etkisi ve sandığa atlmayan ya da boş atılan oylar yüzünden 1 milletvekili çıkarabilen malum zihniyet AYNI OY SAYISI İLE 2-3 milletvekili çıkarıyor se nce bu adil mi?....Ankara Belediyesinde yaşanan skandallar malum..Tüm ülke izliyor..Ama şunuda unutma; Gökçeğin seçildiği dönemlerde yaklaşık 300 bin (300.000) kişi oy kullanmadı..Tahmin ettiğin gibi bu 300 bin seçmen oy kullansa idi Gökçek ve dolayısıyla skandallar olmayacaktı. .Bu durum diğer iller içinde geçerli...Ve bu bir seçim başarısı olmadığı halde şenlik yapıp kutluyorlar. .%10 Seçim barajı olduğu sürecede sandığa atılmayan her oy KORKAKLARA gidecek....Hal böyle iken gerçekten SANA İHTİYACIM VAR...Bütün hayatımız boyunca Demokrasiye katkımız bütün seçimlerde bir kağıda bastığımız toplam yarım fincan mürekkep...hepsi bu işte...O tahta sandığa gitmek zorundayız... Eğer gitmezsek iş için, zamlar için,maaşlar için,özgürlük için,haklar için sesimizi çıkarmaya ya da meydanlara dökülmeye hakkımız bile yok...Çünkü oy kullanmayarak biz SİSTEMİN DIŞINDA kalmis oluyoruz...Hal böyle olunca tüm yapılanlara ses çıkarmayada hakkımız olmaz....Unutma! demokrasilerde OY SENİN NAMUSUNDUR.. .Biliyorum, biraz uzun bir yazı oldu ama dedim ya SANA İHTİYACIM VAR....Senden bir ricam daha olacak...Bu mesajı e-mail ile dostlarınada göndermeni isterim....Çünkü 1 OY bile ÇOK önemli...Belki senin fikrini değiştiremem ama son sözüm şudur;

Artık ağırlığını KOY!

sevgi ve saygı ile arz ederim.

MUSTAFA BALBAY