SUÇSUZSUNUZ

Bir tek ben kaybolamıyorum,

Ortalık malı kalbim,

Ne zaman isterseniz gidiyorsunuz,

Ne zaman isterseniz zaman diliyorsunuz benden,

Hep varım nasılsa,

Hep yerinde sayan bir beceriksiz gibi…

Oysa kaybolmak istiyorum bazen,

Yerim yurdum belli olmasın,

Öldüm mü kaldım mı anlaşılmasın!

Kuşattınız etrafımı,

Kiminizin yalanına kiminizin yasına kandım,

Bir “hayır” diyemedim ki biriken kanı atayım,

Zincirleriniz hazır, ellerimi uzatan benim.

Suçunuz yok ki!

İzleriniz var bedenimde,

Geçmez ki…

Çırılçıplak karşınızda duran benim!

Sizin suçunuz yok ki!

Bir tek duvarlarım vardı,

Etim kemiğim onlarındı!

Ellerim o duvarlarda kırıldı,

Tutamam artık hiçbirinizi,

Kemiklerimi en çok kendi ellerim kırdı!

Etimi en çok onlar acıttı!

Bir tek ben kaybolamıyorum,

Tüm kaçışları kendinize ayırmışsınız,

Size açtığım kapıları siz bana kapatmışsınız,

Vuruyor, kaçıyor ve unutuyorsunuz…

Öldürseniz minnet borçlanırım!

Zulmediyorsunuz!

Kaybolanlardan, zamana sığınanlardan beklediğim şeye bak;

Bulmuşsunuz beyaz bir ten

Sürekli üstümden geçiyorsunuz!

Ne aynadan anladığınız var

Ne vicdandan…

Ne yaradanınız var,

Ne de korkuyorsunuz Tanrıdan!

Elleriniz boğazımda,

İçime giriyor, içimi büzüyorsunuz,

Sizi içine alan birine nasıl kıyabiliyorsunuz,

Korkuyorum hepinizden,

Sokağa çıkma yasağı koyuyorum ömrüme,

Darbeniz, işkenceniz, iziniz varsın kalsın bedenimde,

Ağlamak mı?

Yağmur! Yarışamazsın benimle!!!

Çisel Onat

İstanbul